ข้อคิดเล็กๆน้อยๆจากเด็กสาวผู้หนึ่ง‏ แด่....ผู้ที่กำลังค้นหาตัวเอง

เชื่อว่าหลายๆคนที่อยู่ในช่วงรอยต่อของช่วงชีวิต เช่น

นักเรียนที่กำลังเรียนอยู่ชั้นม.6 หรือนักศึกษาที่กำลังจะจบปี4  หรือใครก็ตามที่ยังหาเป้าหมายชีวิตตัวเองไม่เจอ  จะรู้สึกเคว้งคว้าง กังวล สับสน ห่วงอนาคตว่าจะไปในทิศทางไหน ชีวิตจะเป็นยังไง ? และคำถามอีกมากมายรุมเร้า
ฉันเคยเป็นแบบนั้น......

และแล้ว...วันหนึ่งฉันก็คิดได้ว่า จะมีประโยชน์อะไรที่มั่วห่วงอนาคตของชีวิตเพียงสั้นๆนี้

ผลบุญที่มีอยู่ตามรายทางชีวิตต่างหากที่ฉันต้องห่วง

ห่วงว่าฉันเก็บมาแล้วเท่าไหร่ เพียงพอมั้ยที่จะนำไปใช้ในอาคีรัต !!!

ความจริงแล้วเป้าหมายสูงสุดในชีวิตดุนยามันเป็นเพียงจุดสิ้นสุดของชีวิต
แต่เวลาหลังจากเป้าหมายนั้น(อาคีรัต)ต่างหากที่สำคัญ

เมื่อถึงจุดสิ้นสุดของชีวิตแล้ว
ผลบุญที่เก็บมาได้ตามรายทางชีวิตต่างหาก คือสิ่งที่สำคัญ
เพราะอัลลอฮฺดูคุณว่า คุณทำอะไร  ไม่ได้ดูว่า  คุณได้เป็นอะไร
แต่การมีเป้าหมายชีวิต ใช่ว่าไม่สำคัญ
เพราะคนที่มีเป้าหมายชีวิตแน่นอน จะสามารถดำรงชีวิตได้อย่างมั่นใจ

คุณค้นหาตัวเองได้ แต่ไม่จำเป็นต้องใส่ใจมันจนมากเกินไป
อย่าลืมว่าสิ่งสำคัญกว่าคืออะไรก็พอ...
ขออัลลอฮฺทรงคุ้มครองผู้อ่านทุกท่าน
สลาม ^_^

Source : Fwd mail